Corporaties bouwen en beheren al lang niet meer alleen woningen. Er wordt stevig geïnvesteerd in leefbaarheid, schoolgebouwen en zorgcentra. Maar er vloeit ook corporatievermogen naar cultuurcentra (Beurs van Berlage, De Hallen), winkelpanden (Damrak), een campus (Universiteit van Maastricht) en een boot (SS Rotterdam). Waar ligt de grens? En hoe staat het met de commerciële vastgoedexpertise en het risicomanagement van corporaties?
Is er een wettelijke regeling nodig met nauwkeurig beschreven bepalingen voor tijdelijke verhuur? Bastiaan van Perlo van de Huurdersvereniging Amsterdam en Paul Jeekel van bemiddelingsbureau Alvast geven hun standpunten.
Intensief samenwerken deden ze al, dus waarom niet fuseren? En zo gebeurt. De Dienst Wonen en de Dienst Zorg en Samenleven gaan per 1 januari 2010 samen. Het fusieproces verliep voor de verandering harmonieus en met de beoogde einddoelen kan niemand het oneens zijn: een gemeentelijk loket minder, minder bureaucratie en een betere dienstverlening. Maar de nieuwe dienst blijft vooral doen wat de fusiepartners ook al deden. Met iets minder geld.
Florentinus Marinus Wibaut was ongetwijfeld de meest invloedrijke wethouder uit de geschiedenis van Amsterdam. In totaal was hij zo’n 17 jaar wethouder, met onder meer Volkshuisvesting en Financiën in zijn portefeuille. Op 23 juni was het 150 jaar geleden dat hij werd geboren. En dus herdenkt de gemeente deze ‘onderkoning’ met een reeks van manifestaties. Een overzicht.
Ook de volkshuisvesting is trendgevoelig. Alleen al de term volkshuisvesting – volledig uit de gratie. En neem de studentenhuisvesting. Die was medio jaren tachtig min of meer afgeschaft omdat studenten toch gewone mensen zijn. Dus waarom speciale huisvesting? Daar wordt inmiddels heel anders tegen aangekeken. Amsterdam Kennisstad! Dus wordt er weer speciaal voor studenten gebouwd. En zijn er de laatste jaren duizenden studentenwoningen bijgekomen. Modeverschijnsel of voortschrijdend inzicht?
Financieel toezicht op corporaties
De vermogens en het financieel beheer van woningcorporaties zijn voortdurend onderwerp van maatschappelijke discussies. In het onlangs verschenen ‘Commissaris bij een woningcorporatie: Toezicht op financieel beleid’ wordt nu voor het eerst een duidelijk overzicht geboden van de instrumenten die commissarissen als interne toezichthouders kunnen gebruiken om hun rol volwaardig in te vullen.
In de Structuurvisie Randstad 2040 kiest het Rijk voor versterking van de Randstad. NUL20 spreekt met wethouder Maarten van Poelgeest over zijn toekomstvisie op Amsterdam. Over de metropoolgedachte, over verdere verdichting van de stad en nieuwe bouwlocaties, over het perspectief van IJburg 2 en natuurlijk: de kansen voor de Zuidas na de kredietcrisis. Volgens hem is niet alleen extra financiële steun, maar ook participatie van het Rijk nodig om de gewenste aantallen woningen te realiseren.… meer
“Er bestaat een neiging in bestuurlijk Amsterdam om de kop in het zand te steken,” concludeert Gerard Anderiesen aan het eind van het gesprek. We kijken vanuit café Kaap Kot uit over een zandplaat: IJburg. “Het waait hier altijd.” Het is half februari. Over een maand wordt hij directeur van de corporatie AWV. Hij is sinds enige weken ex-voorzitter van de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties. Het moment voor een gesprek over de Amsterdamse volkshuisvesting. Een exit- of een intree-… meer
Acht jaar regenschap van PvdA-er Duco Stadig zijn voorbij. Dikke kans dat zijn machtige dubbele portefeuille van grondzaken én Volkshuisvesting in de nieuwe raadsperiode wordt opgesplitst. De nieuwe wethouder Volkshuisvesting moet meer rekening houden met de dynamiek van de stad en de regio betrekken bij het Amsterdamse beleid. En er moet vooral worden gebouwd, gebouwd en nog eens gebouwd. Zeven politici en beleidsmakers beoordelen de periode Stadig en spreken hun wensen uit voor de komende… meer
De nu demissionaire staatssecretaris Remkes houdt niet van bescheiden ambities. Zo wil hij dat na 2005 dertig procent van alle nieuwbouw in particulier opdrachtgeverschap wordt uitgevoerd. Kopers (en huurders?) krijgen aldus veel meer invloed op ontwerp en inrichting van hun eigen huis. In het kielzog van dit Paarse denken werden termen als ‘vrije kavel’ en mass customisation razend populair bij ambitieuze stedenbouwers. Maar het particulier opdrachtgeverschap is een mythe. Die dertig procent… meer
Per 1 september stopt Ab Vos als directeur van de Stedelijke Woningdienst. Zijn dienst wordt opgesplitst. Na lang onderhandelen is er een reorganisatieplan op tafel gekomen, waar hij mee kan leven. Maar het is hem niet in de koude kleren gaan zitten. Het reorganisatieproces tot 1 januari 2003 hoeft hij niet per se tot het eind mee te maken. Het tijdperk Ab Vos, volkshuisvester in hart en nieren, is dat van de terugtredende overheid. De stuurman werd regisseur.
Door de nieuwe splitsingsregels zal het Amsterdamse woningbezit meer versnipperd raken. En waar vroeger een overzichtelijke scheiding bestond tussen koop- en huurcomplexen, krijgt de stad steeds meer gemengde woonblokken van huur- en koopwoningen. Zijn het beheer en onderhoud wel goed geregeld in de nieuwe verenigingen van eigenaren (VvE’s)? En welke rol kunnen de corporaties hierin spelen?
Onder het motto ‘geen cultuur zonder subcultuur’ ging in 1999 het Amsterdamse Broedplaatsproject van start. Aanleiding was de teloorgang van verschillende woon/werkpanden. Tal van initiatieven bloeiden op, met als paradepaardje het NSDM-terrein in Noord, maar de ambities werden getemperd door botsende wet- en regelgeving en concurrentie van de ‘vrije markt’. Het streefaantal betaalbare woon/werkruimtes blijkt nauwelijks haalbaar, tenzij er op zijn Nederlands wordt gedoogd.
De term ‘leefbaarheid’ is sinds de laatste verkiezingen niet meer weg te denken uit de politiek. Maar particuliere ‘onvredegevoelens’ alleen zijn een wat dunne basis voor beleid. Politici en beleidsmakers willen cijfers. Leefbaarheid is al eerder geoperationaliseerd met de begrippen schoon, heel en veilig. In een recent groot onderzoek naar de waardering van de woonomgeving kwam daar de dimensie ‘prettig samenleven’ bij. Wat blijkt? Amsterdammers zijn redelijk tevreden over hun omgeving. Het… meer
Meer eigenwoningbezit moet de Amsterdamse markt evenwichtiger en buurten veelzijdiger maken. Om aan de vraag naar betere, grotere en koopwoningen te voldoen, zijn oude taboes doorbroken. Belemmeringen tegen het splitsen en verkopen van bestaande panden zijn in de Beleidsovereenkomst Wonen 2002-2007 en daaropvolgende ‘convenanten’ weggenomen. Maar wat op macroniveau als een doortimmerd verhaal klinkt, blijkt op wijkniveau soms moeilijk te verkopen. Daarnaast blijven zittende huurders liever… meer
Op 21 november krijgen de eerste IJburgers de sleutel van hun nieuwe woning. Toch is er weinig animo voor een feestje. Aanhoudende kritiek op de wijk heeft het aanvankelijke optimisme flink getemperd. Vooral de huizenprijzen en parkeernorm moeten het ontgelden. Hoe heeft het zover kunnen komen en welke oplossingen hebben de partijen bedacht?
Het vlot nog niet met de verkoop van de bestaande woningvoorraad van de Amsterdamse corporaties. De stap van huren naar koop is voor veel Amsterdammers te groot. Creatieve huur/koop-constructies lijken een mogelijkheid om kopen aantrekkelijker te maken. De hoofdstedelijke corporaties doen het echter in tegenstelling tot die in Rotterdam zeer voorzichtig aan met een dergelijke ‘verkoop onder voorwaarden’. Geëxperimenteerd wordt er wel: van inruilgarantie tot mede-eigenaarschap. De stand van… meer
In de Nederlandse woningbouw moet volgens PvdA-Kamerlid Adri Duivesteijn een ware revolutie plaatsvinden. De burger moet terug aan de macht. Het institutionele bouwen moet plaatsmaken voor het particulier opdrachtgeverschap. Daarnaast vraagt hij van corporaties dat zij hun passie voor vrije markt en schaalvergroting inwisselen voor wezenlijke investeringen in sociale samenhang. “Behoud van de sociale stabiliteit in de wijken is het allergrootste vraagstuk waar steden voor staan.”
Vanaf 1 januari heeft Amsterdam een nieuwe organisatiestructuur op het gebied van bouwen, wonen en stedelijke ontwikkeling. De Dienst Ruimtelijke Ordening blijft wat hij is, maar verder verandert alles. Het huidige Grondbedrijf fuseert met de ‘bouwpoot ‘ van de Stedelijke Woningdienst (SWD); de SWD-onderdelen die te maken hebben met vergunningverlening en inspectie (bouw- en woningtoezicht) worden ondergebracht bij de Milieudienst. Die dienst gaat Dienst Milieu en Bouwen (DMB) heten; de leiding… meer
Leefstijlen zijn in. Niet alleen als het gaat om kleding of muziek, maar ook in de ruimtelijke ordening en het woonbeleid. Het lijkt erop dat een gemeente die niets met leefstijlen doet, als hopeloos ouderwets en achtergebleven wordt gezien. Woonwijken dien je anno 2003 naar leefstijl in te richten. De traditionele doelgroepen, onderscheiden aan de hand van leeftijd, huishoudenssamenstelling of inkomen, lijken te hebben afgedaan. Is dit een goede ontwikkeling? Hebben leefstijlen inderdaad de… meer
Meer keus voor de woonconsument, is het adagium in het moderne huisvestingsbeleid. Tal van corporaties proberen daarom verder te kijken dan de aloude criteria van inkomen, leeftijd en huishoudenssamenstelling. Ze willen beter inspelen op de vraag door rekening te houden met de leefstijl van de woningzoekende en door woonmilieus te differentiëren. Sommige praten zelfs over ‘branding’, het als een merk neerzetten van buurten. Wordt het corporatiebezit een speeltje van marketing- en reclamebureaus… meer
In Amsterdam zijn heel veel mensen op zoek naar een passend koophuis. Voor mensen met een middeninkomen is dit vaak een onmogelijke opgave. Is er een alternatief voor verhuizing naar Purmerend, Almere of Lelystad? Simpeler bouwen kan de prijs drukken, mits de gemeente meewerkt met de grondprijs en verkoopregulering gestalte krijgt.
Tien jaar geleden begon in Amsterdam de verkoop van corporatiewoningen. Inmiddels zijn er bijna twaalfduizend in bezit gekomen van de vroegere huurders, van andere buurtbewoners of van starters van buiten de buurt. De stadsdelen Noord en Zuidoost lopen voorop met de verkoop. Hoe bevalt het de kopers en wat levert het de stad op?
De worsteling in Rotterdam laat Amsterdam niet onberoerd. De angst voor ‘The Rotterdam Syndrome’ was al eens aanleiding voor een ambtswoninggesprek waar ambtenaren en politici onder leiding van de burgemeester discussieerden over de probleemwijken in Amsterdam. Volgens onderzoek vindt tweederde van de West-Europese bevolking dat de grens aan de opvang van immigranten is bereikt. Veel allochtonen vinden volgens SCP-onderzoek zelf ook dat er al teveel immigranten zijn. Waar ligt de grens bij het… meer