Trump president van de Verenigde Staten, Leonard Cohen overleden, zestien partijen in de Tweede Kamer, zelfrijdende auto's die zelf een parkeerplaats zoeken. De wereld verandert, zeg dat wel. Dat geldt zelfs voor NUL20 dat al veertien jaar met een ijzeren regelmaat van zes keer per jaar bij je wordt bezorgd.
Rijksbouwmeester Floris Alkemade wil wederom radicale ingrepen in de naoorlogse stad: daar zou vereenzaming op de loer liggen. Op het moment dat maatschappelijke veranderingen aangegrepen worden om grootschalig in te grijpen krijg ik argwaan.
ColumnDe opinie van: Peter Boelhouwer, Karel Schiffer
Het woonbeleid is wankelende pilaar van verzorgingsstaat geworden. Het volgende kabinet moet het woonbeleid fundamenteel hervormen, aldus hoogleraar Peter Boelhouwer (TU Delft) en zelfstandig adviseur Karel Schiffer in een essay in opdracht van de NVB.
Maar op welk moment verander je van een creatieve ondernemende Amsterdammer in een vastgoedhufter?
Volgens de Amsterdamse makelaars kookt de woningmarkt droog, maar volgens RIGO-onderzoeker Rob de Wildt schetsen zij een verkeerd beeld. Er zijn namelijk nog nooit zoveel bestaande koopwoningen verkocht als in de laatste kwartalen. "De pan is niet leeg maar juist erg vol."
Als het in Nederland komt tot een Nexit, lijkt me de tijd rijp voor een Moxit: Mokum Exit. Het is natuurlijk slechts een gedachtegang, om met burgemeester Van der Laan te spreken.
Ouderenhuisvesting is géén kwantitatief probleem. Er zijn voldoende geschikte woningen in de hoofdstad. Maar niet altijd op de juiste plek, op het juiste moment of voor de juiste prijs.
Fred van der Molen gaf mij enige tijd geleden de opdracht: Winnie, denk eens na wat jullie van corporaties willen na invoeren van de woningwet op 1 juli.
Jottum, dacht ik!
De titel van mijn voordracht luidt dan ook als volgt: De corporatiesector is te belangrijk om alleen aan mannen over te laten - vrij naar Els Borst, die ooit zei: de politiek is te belangrijk om alleen aan mannen over te laten
Huizenprijzen stijgen; de voorraad te koop staande woningen neemt af; ontwikkelaars en aannemers overbieden elkaar om bouwlocaties te verwerven. In 2014 werd een recordaantal van 5203 woningen in aanbouw genomen en in het eerste kwartaal van dit jaar al 1488. De bouwproductie kan dit jaar uitkomen op zo'n zesduizend woningen. Nieuwbouwprojecten in Nieuw-West zijn overtekend.
Crisis? What crisis?
Engelse vrienden over de vloer: Na een lange stilte: "Je krijgt in Nederland dus een boete als je de huren laag houdt. Dat had zelfs Thatcher niet kunnen verzinnen."
Gesproken blog PakhuisNul20, 22 september 2014 door Leon Bobbe. De nieuwe directievoorzitter van De Key maakte van de gelegenheid gebruik om een nieuw mission statement voor te poneren: De Key gaat de nadruk leggen op huisvesting starters en studenten binnen en langs de ring.
Een merkwaardig staaltje actiejournalistiek drong door tot de voorpagina van Het Parool van 1 december onder de kop “Mannenruimte en eigen tv-schotel bij halalwoning”. Ondersteund door het vetgedrukte citaat ‘Met 188 aangepaste woningen creëert Eigen Haard moslimenclave’ was de boodschap zonneklaar: Hier is weer sprake van doorgeschoten multiculti-beleid. Gelukkig hebben we Het Parool nog om dat te ontmaskeren. Om niets aan het toeval over te laten wordt in de lead duidelijk gemaakt welke ontsporing de stad treft: woningen worden “geheel aangepast aan de woonwensen van moslims”.
Voldoet de Van Eesteren-wijk eigenlijk wel aan het ideaalbeeld van de stedelijke bewoner?
De parallel is treffend. Net als flexwerkers hebben huurders zonder vast contract weinig rechten. Toch zijn ze blij met de kansen. En het zorgt voor dynamiek in de stad.
ColumnDe opinie van: Johan Conijn
Het recente bericht dat het aantal verhuizingen in de Amsterdamse sociale huursector in 2010 verder is afgenomen en nu is uitgekomen op 4,6 procent, is weer een duidelijke illustratie dat de woningmarkt compleet is vastgelopen. Verhuizingen zijn belangrijk voor de dynamiek op de woningmarkt en bieden huishoudens de mogelijkheid om een woonsituatie beter te laten aansluiten bij hun woonwensen. Dat proces stagneert.
Het Nederlandse woningmarktbeleid laat zich het laatste decennium lezen als een kroniek van gemiste kansen. Natuurlijk had een kabinet in betere tijden een begin moeten maken met een flexibilisering van de huren en het beperken van de hypotheekrenteaftrek. In plaats daarvan smoorden rationele overwegingen in taboes. In het laatste kabinet Balkenende mocht niet eens meer hardop gepraat worden over hervorming van de woningmarkt. Terwijl het nakende failliet van een systeem waarin jaarlijks tientallen miljarden werden rondgepompt, zich toen al aandiende.