Engelse vrienden over de vloer: Na een lange stilte: "Je krijgt in Nederland dus een boete als je de huren laag houdt. Dat had zelfs Thatcher niet kunnen verzinnen."

Een merkwaardig staaltje actiejournalistiek drong door tot de voorpagina van Het Parool van 1 december onder de kop “Mannenruimte en eigen tv-schotel bij halalwoning”. Ondersteund door het vetgedrukte citaat ‘Met 188 aangepaste woningen creëert Eigen Haard moslimenclave’ was de boodschap zonneklaar: Hier is weer sprake van doorgeschoten multiculti-beleid. Gelukkig hebben we Het Parool nog om dat te ontmaskeren. Om niets aan het toeval over te laten wordt in de lead duidelijk gemaakt welke ontsporing de stad treft: woningen worden “geheel aangepast aan de woonwensen van moslims”.

De parallel is treffend. Net als flexwerkers hebben huurders zonder vast contract weinig rechten. Toch zijn ze blij met de kansen. En het zorgt voor dynamiek in de stad.

Het Nederlandse woningmarktbeleid laat zich het laatste decennium lezen als een kroniek van gemiste kansen. Natuurlijk had een kabinet in betere tijden een begin moeten maken met een flexibilisering van de huren en het beperken van de hypotheekrenteaftrek. In plaats daarvan smoorden rationele overwegingen in taboes. In het laatste kabinet Balkenende mocht niet eens meer hardop gepraat worden over hervorming van de woningmarkt. Terwijl het nakende failliet van een systeem waarin jaarlijks tientallen miljarden werden rondgepompt, zich toen al aandiende.