“We zijn keihard tegen een muur aangelopen", zei de projectleider van een aardgasvrije proeftuin Overwhere in Purmerend vorige week in de NRC. Het werd meteen gedeeld in onze buurtapp en verschillende media doken er bovenop. Begrijpelijk: dit was hét paradepaardje van het landelijke Programma Aardgasvrije Wijken.
Ik woon in Banne Noord. In gemeentelijke documenten is dat een ontwikkelbuurt, een City Deal-buurt en nu ook - o gruwel - een warmtenetbuurt. Dat laatste staat in de Transitievisie Warmte (TVW). Daarin wordt voor zo'n 480 buurten berekend wat de beste warmteoptie is. Voor onze buurt zou dat dus een warmtenet zijn. De totale documentatie inclusief de drie A4-tjes reactie van onze belangenvereniging bedroeg 381 pagina's. Maar veel van de inspraakreacties worden tot mijn verbazing terzijde geschoven.
Het heeft verbazend lang geduurd, maar de nieuwe woningnood is eindelijk een kwestie van 'nationaal belang' geworden. 'Woningnood' vinden velen nog altijd een te zwaar aangezette term; relatief weinig Nederlanders slapen immers onder een brug. Maar het aantal geregistreerde daklozen is de afgelopen tien jaar wel verdubbeld, steeds minder werkenden kunnen zich een eigen huis veroorloven en de wachttijden voor een sociale huurwoning blijven oplopen.
Vraag en aanbod zijn kortom volledig uit balans; het officiële woningtekort is nu 330.000. En volgens prognoses gaat dat nog sterk oplopen. Dus woningnood? Jazeker.
En toen stond het verhaal van mijn buurt ineens in een landelijke krant: Het Financieele Dagblad. Wat is ons wijkje toch fantastisch mooi groen, denk ik blij als ik naar de bijgeplaatste foto tuur. Zo van boven is het verschil met de huizen aan de overkant van het kanaal opeens heel duidelijk. Daar zie je echt veel meer steen. Wat zal het er heet zijn geweest de afgelopen dagen.
Ik heb de gratis driedaagse online training Gasvrij Wonen van Milieudefensie gedaan. Ik ben niet helemaal de doelgroep, want in mijn wijk is het besluit top-down genomen, terwijl de cursus is voor mensen die zelf hun buurt aardgasvrij willen maken. Maar wat zou het zijn waardevol zijn geweest als we in onze wijk twee jaar geleden zo waren geïnformeerd.
De jaarlijkse huurverhoging is een feit, maar het debat erover gaat door. De recessie als gevolg van de uitbraak van Covid-19 brengt veel huurders in problemen. De onzekere economische omstandigheden maken het voor Zeno Winkels, directeur van de Woonbond, niet meer dan logisch die verhoging achterwege te laten, maar verhuurders - waaronder de corporatiesector - zijn daartoe niet bereid. “De prijs van huurbevriezing is te hoog. Bovendien profiteert de helft van de huurders niet van een dergelijke maatregel”, zo verklaart Leon Bobbe, directievoorzitter van Woonstichting de Key.
De coronacrisis. Daar konden we in dit nummer natuurlijk niet omheen.
Sinds corona de wereld in zijn greep heeft, lijkt aardgasvrij lijkt een stuk minder belangrijk: 2023, het jaar waarin de gemeente bij ons aan de slag wil, voelt oneindig ver weg. Bovendien staat door de pandemie het participatieproces in onze buurt stil. Ondertussen gebeurt er wel van alles. Voor de woningeigenaren in de buurt komt collectief van het gas gaan gewoon te vroeg.
