Het aandeel goedkope en betaalbare huurwoningen (< € 605,- per maand) in Amsterdam is van 2005 tot 2007 flink afgenomen: van 73,5 naar 69 procent. Het is de grootste daling sinds de eeuwwisseling. Dat blijkt uit de eerste uitkomsten van Wonen in Amsterdam 2007 (WiA2007), het tweejaarlijkse grootschalige onderzoek naar de Amsterdamse woningmarkt.
Er is veel beweging op de woningmarkt, dat wil zeggen: wat betreft de eigendomsverhoudingen. Het eigenwoningbezit blijft gestaag stijgen. In 2005 bestond bijna 24 procent van de voorraad uit koopwoningen, in 2007 was dat 27 procent. Alleen de particuliere huursector bleef stabiel op 22,3 procent van de voorraad.

Mede door nieuwbouw en sloop/nieuwbouw in vernieuwingsgebieden verandert er veel in de verhouding huur- en koopwoningen. Voor gesloopte corporatiewoningen komen vaak koopwoningen terug. In stadsdeel Zuidoost nam daardoor het eigenwoningbezit toe met 4,4 procentpunt. Met stip de grootste stijger wat betreft het woningbezit is stadsdeel Zeeburg. Met dank aan IJburg.
Ook het splitsings- en verkoopbeleid voor huurwoningen zorgde ervoor dat het aantal goedkope huurwoningen afnam. Het ging om een daling met ruim 17.000 woningen, oftewel bijna 5 procentpunten, tot ruim 200.000 stuks. Dat is 53 procent van de voorraad. De overige huurcategorieën namen in omvang toe.

Door het economisch herstel sinds 2005 was er een afname van het aantal huishoudens met een laag inkomen (< € 1154,- netto p.m. voor een eenpersoonshuishouden en < € 1633,- voor een meerpersoonshuishouden). Hierdoor, en door de daling van het aantal goedkope en betaalbare huurwoningen, nam de zogenoemde overmaat af – het overschot aan goedkope en betaalbare woningen die bestemd zijn voor de lagere inkomens. (zie fig. 2) De krimp van de goedkope voorraad lijkt vooral ten goede te komen aan het dure segment. De hoge inkomens worden daardoor beter bediend. De hoge middeninkomens komen er daarentegen bekaaid vanaf.

Voor meer informatie zie factsheet ‘Eerste resultaten Wonen in Amsterdam 2007’ (52 Kb)