Financieel toezicht op corporaties
De vermogens en het financieel beheer van woningcorporaties zijn voortdurend onderwerp van maatschappelijke discussies. In het onlangs verschenen ‘Commissaris bij een woningcorporatie: Toezicht op financieel beleid’ wordt nu voor het eerst een duidelijk overzicht geboden van de instrumenten die commissarissen als interne toezichthouders kunnen gebruiken om hun rol volwaardig in te vullen. Een goede toezichthouder maakt zich, suggereren de auteurs, niet afhankelijk van een te controleren bestuur voor het aangeleverd krijgen en interpreteren van informatie. Deze uitgave is ook bruikbaar voor anderen die zich interesseren voor het functioneren van woningcorporaties.
Over de stad gesproken
Om de zoveel tijd organiseert het advies- en ingenieursbureau DHV een rondetafelgesprek. Het resultaat van het jongste gesprek is nu verschenen onder de titel ‘Over de stad gesproken’. Aangeschoven zijn onder anderen een wethouder, een architect, een hoogleraar, en een corporatiebestuurder. Ex-minister Sybilla Dekker, tegenwoordig onder meer commissaris bij DHV, is er ook bij. De deelnemers komen tot een aantal hoofdthema’s. Het eerste is de inbreng van bewoners. Die komt nog onvoldoende tot zijn recht. Plannen worden te vaak van boven opgelegd. Een tweede thema is – heel actueel – de rol van water in de stad. Er moet meer water worden opgevangen, terwijl de aanwezigheid van water in de stad tegelijk de kwaliteit van leven kan verhogen. Natuurlijk is ook duurzaam bouwen onderwerp van gesprek.
Stedenbouwkundige regels voor het bouwen
Al in de middeleeuwen werden regels voor het bouwen geformuleerd. Geen enkel stedenbouwkundig plan (in dit boek wordt consequent van stedebouw gesproken) ontbeert regels voor het bouwen. In ‘Stedebouwkundige regels voor het bouwen’ wordt het verband tussen planvorming en regelgeving vanuit verschillende invalshoeken beschreven. Meestal aan de hand van bestaande voorbeelden, waarbij diverse Amsterdamse bouwprojecten niet ontbreken.
Dit boek leidt tot een beter begrip van de grammatica van de stedelijke beeldtaal, inclusief de historische ontwikkeling én de ongeschreven regels ervan. Deze uitgave draagt ook bij aan de discussie over de tegenstelling tussen stedenbouwkundige planvorming (met supervisie) tegenover architectonische autonomie en zelfbouw, waarbij een gemeente zich beperkt tot een stadsontwerp.
Dit boek is het derde in een vierdelige reeks over de kern van de stedenbouw in de 21e eeuw. Eerder verschenen ‘Het ontwerp van de stadsplattegrond’ (2002) en ‘Het ontwerp van de openbare ruimte’ (2006).
Tijdschriften
In de vakbladen is nog niet veel te merken van de kredietcrisis. Zo richt Aedes Magazine (afl. 22, okt.) de blik vooral op sociaal-maatschappelijke verhalen. In een aardig achtergrondartikel wordt ingegaan op de dilemma’s van corporaties bij het huisvesten van ex-gedetineerden. Per jaar komen bijna 40.000 mensen uit de gevangenis van wie een derde problemen heeft met het vinden van een woning. Corporaties hebben hierin een belangrijke taak, maar moeten tegelijkertijd de belangen van buurtbewoners niet uit het oog verliezen. In het tijdschrift staat ook een blijmakend interview met de ex-oprichter van Artsen zonder Grenzen, Fred Beekers. In ‘rotwijken’ kwam hij zoveel eenzaamheid tegen dat hij een keten van goedkope buurtrestaurants opzette. Voor vijf euro kun je er al een gezond driegangenmenu kopen. Maar belangrijker is dat mensen hier weer een praatje kunnen maken. Nog meer sociale cohesie is te vinden in het oktobernummer van City Journal van het Nicis Institute. Voormalig stadsdeelvoorzitter Henk van Waveren mag er in zijn nieuwe functie van ‘gemeentelijk regisseur sociale cohesie’ uitleggen wat zijn Platform Amsterdam Samen doet om de boel in Amsterdam bij elkaar te houden. Kort gezegd komt het neer op het opzetten of subsidiëren van voorlichtingscampagnes en evenementen als de Stadsspelen. Wie zijn blik toch liever op de financiële actualiteit richt, zit goed bij het themanummer van Agora (jg 24, nr.3) over de Zuidas. Het megaproject had al last van het vastgoedfraudeschandaal, maar nu dreigen ook de bankiers de gemeente in de steek te laten. Het prestigieuze dokmodel wankelt daardoor. Geen probleem, vindt een aantal auteurs. Het dijkmodel is een prima alternatief en misschien komt er dan eindelijk eens een open en kritisch debat over de prestigieuze plannen. Daar zou het tot nu toe aan geschort hebben.