Senne Janssen, senior econoom bij ING

"In de afgelopen jaren is het aandeel van particuliere beleggers op de Amsterdamse woningmarkt groter geworden. Tegelijkertijd is er ook veel vraag naar huurwoningen in het middensegment. Particuliere beleggers vullen daarmee een gat in de markt en dat is op zich een positieve ontwikkeling. Maar particuliere beleggers worden ook gedreven door rendement. Door de lage rente is vastgoed nu interessant als beleggingsobject. Amsterdamse woningen zijn internationaal gezien nog steeds goedkoop en goed te verhuren. Maar doordat deze investeerders een groter aandeel in de woningmarkt hebben, worden de prijzen opgedreven en wordt de Amsterdamse woningmarkt tegelijkertijd kwetsbaarder. Als de rente stijgt kan de voorkeur van particuliere beleggers namelijk veranderen. Het risico bestaat dan dat zij hun geld naar andere sectoren verplaatsen als daar meer rendement te behalen is. Het gaat hierbij niet zozeer om beleggers die hun bezit zullen verkopen, maar wel om minder nieuwe aankopen door beleggers.  De toenemende invloed van particuliere beleggers verhoogt daarmee het risico op een prijscorrectie van Amsterdamse woningen.

Dat wil overigens niet zeggen dat de prijzen dan daadwerkelijk zullen dalen. Over steden als Londen en Stockholm wordt al jaren gezegd dat de prijsontwikkeling van woningen daar onhoudbaar is omdat een huis kopen onbetaalbaar is geworden. Toch stijgen de prijzen ook daar door.”

Boris van der Gijp, director Strategy & Research bij Syntrus Achmea Real Estate & Finance

“Institutionele beleggers zoals Syntrus Achmea leveren een belangrijke bijdrage aan de stad. Wij investeren namens onze klanten voor minimaal vijftien jaar en vaak voor een langere periode. Samen met de gemeente en woningcorporaties lossen we problemen op die anders niet opgepakt zouden worden. Neem het Wallengebied waar wij samen fors investeren in de verbetering van de leefbaarheid. De meeste particuliere beleggers investeren eveneens voor de langere termijn. Het is slechts een klein deel dat voor snel rendement gaat. Toch is het heel moeilijk om in korte tijd waardegroei te realiseren, daar is veelal tien tot twintig jaar voor nodig. Een groot marktrisico door de toename van het aandeel particuliere beleggers zie ik daarom niet. Het is wel iets voor de gemeente om in de gaten te houden: komt er te veel onbetaalbare huur in de stad en onderhouden particuliere beleggers hun vastgoed? Zorgelijk vind ik de recente ontwikkeling dat banken in de afgelopen maanden weer meer geld uitlenen aan, en dan zeg ik het voorzichtig, roekeloze ondernemers. Maar over het algemeen investeren zowel particuliere als institutionele beleggers in huurwoningen, veelal in het middensegment waar nu en ook in de toekomst veel behoefte aan bestaat. Het gaat om woningen die in vergelijking met koopwoningen betaalbaar zijn voor mensen met een middeninkomen en bovendien flexibel in gebruik omdat het huurwoningen zijn. Dat past volgens ons bij de manier waarop veel mensen in de stad, jongeren én ouderen, willen wonen.”